Είμαστε εργαζόμενοι με μισθούς ψίχουλα, άνεργες χωρίς επιδόματα, σαλταρισμένες από το βάρος του εγκλεισμού, υγειονομικοί στα πρόθυρα κατάρρευσης, ασθενείς πνιγμένοι στην αναμονή των επειγόντων και την αναζήτηση -σε βάθος μηνών- ενός τακτικού ραντεβού. Είμαστε αποκλεισμένες από προγραμματισμένα χειρουργεία, ραντεβού και βασικές υπηρεσίες υγείας. Κι αυτό, λόγω της μετατροπής του συστήματος υγείας σε σύστημα μιας νόσου, και των πρωτοβάθμιων δομών υγείας σε εμβολιαστικά κέντρα.
Δεν γνωριζόμαστε όλοι και όλες μεταξύ μας αλλά δεν είμαστε και άγνωστοι. Έχουμε συναντηθεί στο παρελθόν σε γειτονιές και εργασιακούς χώρους, σε τοπικούς αγώνες για το περιβάλλον, σε κινητοποιήσεις για τα δεδουλευμένα μας, σε κινήσεις ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, στις πύλες νοσοκομείων για την ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία, στο δρόμο για την αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής. Επιδιώκουμε να μοιραστούμε τις ατομικές και συλλογικές μας εμπειρίες με σκοπό να διερευνήσουμε εκείνα τα κοινά σημεία που θα μπορέσουν να παράξουν αγώνες ικανούς να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.
Η πολιτική καμπάνια «Υγεία χωρίς αποκλεισμούς» στοχεύει – εν μέσω υγεινομικής κρίσης – να αποτελέσει κομμάτι μιας ευρύτερης κίνησης, η οποία εναντιώνεται στην απαξίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών περίθαλψης και την υποτίμηση της εργασίας μας μέσα στις δομές υγείας.